Met lef gespeeld.
-Fries dagblad, 27 juni 2015-
indrukwekkend gevoel voor timing
-Leeuwarder Courant, 27 juni 2015-

Eigenaresse Lucy van een strandpaviljoen klaagt over een ‘erbarmelijk slecht seizoen’ en kondigt aan dat ze haar zaak wil verkopen.
Haar zoon Kurt heeft wilde plannen om de zaak om te bouwen tot een dancing.
De laatste week hangt iedereen maar wat rond.
De mensen staan met de rug tegen de muur, de tijd gaat voorbij en wellicht is dit is het laatste seizoen…
Weinig reden tot feesten, maar het einde van het seizoen vraagt nu eenmaal om een feestelijke afsluiting…..

Huis aan huis, 27 mei 2015
Leeuwarder Courant, 19 juni 2015
Friesch Dagblad, 24 juni 2015
Friesch Dagblad, 27 juni 2015
Leeuwarder Courant, 27 juni 2015

Blankenberge’, verwijst in deze versie van het stuk naar een verlopen strandpaviljoen ergens langs de kust in een ooit drukbezochte en toeristische badplaats.
De zomer loopt ten einde.
de tijd gaat voorbij en wellicht is dit is het laatste seizoen…
Het verlangen naar een ander leven, naar daar waar alles beter is.
Dat is, om in Lanoyes eigen beeldspraak te blijven, “de rock ‘n’ roll van het theater.”
De karakters werpen zich in een verbale strijd op weg naar een betere wereld, die niemand ooit zal vinden. Toch houden ze de hoop er op zijn minst een glimp van op te vangen.

Het drama van “Blankenberge” schuilt in het besef van dit alles.
“Blankenberge” is een tragikomedie, waarin de aanvankelijk een grappige toon een wrange nasmaak achterlaat. Het is een toneelstuk dat door het lachen heen een pijnlijke dosis kleinburgerlijkheid in kaart brengt, Een kleinburgerlijkheid die nu, vijfentwintig jaar nadat Lanoye het stuk schreef nog altijd actueel is..