fan

Bertus Klazinga

‘Keningsrjocht’ is it ferhaal fan de twa bruorren Ulke en Drikus.
Ulke is de opljeppende wrotter dy’t hast oan eigen ferheftigens te grûne giet;
Drikus is de man dy ’t mei de noas yn ‘e boeken sit, in stúdzje minske dy’t de misstannen yn’e wrâld feroarje wol mei wetten en spulrigels. Ulke bliuwt de houthakker – weinmakker sûnder wurk dy’t amper it iten foar frou en bern fertsjinje kin. Drikus skopt it gáns fierder en wurdt opperrjochter oan il hôf fan de jonge kening.
Dy ferantwurdlikens falt ek swier sa docht bliken, benammen as er syn eigen broer foar it rjochtersstekie kriget. Hy is mar al te bliid as de kening de beslissing oer libben of dea oer nimt.

Aktief juni 1989
Leeuwarder Courant 2 juni 1989
Leeuwarder Courant 19 juni 1989
Nieuwe Dockumer Courant 21 juni 1989

It jier 1989 wie it jier fan it tritichste Burgumer iepenloftspul. ‘Keningsrjocht’ waard it seisde iepenloftspul, dat Bertus Klazinga foar Burgum skreau of bewurke. It wie de tsiende oarspronklik Fryske produksje dy’t yn it smuke teater njonken ‘De Pleats’ spile waard. Keningsrjocht is in mearke-eftich stik, der’t Bertus sels yn ‘Efter de skermen’ fan juny 1989 oer skreau: “Al moai wat jierren run ik mei it idee om, om ris in toanielstik yn in mearke-sfear te skriuwen mar de bonkjes woene mar gjin fisk wurde. It wie it stik ‘Brors’ fan Wilhelmina Siefkes, dat yn it plat-Dlitsk (fan East-Fryslan) skreaun wie, dêr ’t ik myn ynspiraasje fûn. Der wie derris .. Ja, dat wie wer sa’n fraach By it sjen nei in skilderij fan Breughelwist ik it ynienen: om en de by sechstjinhundert. En it moast him ofspylje yn ‘e Walden, dat stie foar my fest. Mar ik woe my der net yn ferdjipje hoe ’tit lander hjir te uzes, yn de easthoeke fan Fryslan, yn de santjinde ieu hinne lei. Dat wie foar my net fan belang. Neat gjin gedoch mei histoaryske gegevens en feitlikheden. In folslein fiktyf en kolderryk toanielferhaal moast it wurde mei gewoane primer reagearjende Waldsjers, ruch en net sluch. En … in kening. In kening as in folslein frjemde ynkringer mids in fan ‘e wrald ofsletten en isolearre folk.”